Lichamelijk- en laboratoriumonderzoek
Lichamelijk onderzoek
Het lichamelijk onderzoek geeft een arts een eerste indruk van mogelijke oorzaken van de incontinentie.
Visuele aanwijzingen zoals littekens of andere onregelmatigheden van de huid worden besproken.
Daarna zal de arts het onderlichaam onderzoeken. Met de handen wordt op de buik (blaas en darmen) en in de lendestreek (nieren) gezocht naar plaatsen die afwijkend of pijnlijk aanvoelen.
Bij vrouwen wordt onderzocht of er sprake is van een verzakking door met een paar vingers de vagina binnen te gaan (vaginaal toucher). Bij mannen wordt de grootte van de prostaat onderzocht door met een vinger het rectum binnen te gaan (rectaal toucher). Tijdens een toucher kan de arts u vragen de bekkenbodemspieren aan te spannen om een indruk te verkrijgen van de kracht van deze spieren.
Laboratoriumonderzoek
Voor het laboratoriumonderzoek staat u urine en/of bloed af. De urine wordt onderzocht op aanwijzingen voor ontstekingen en op sporen van bloed (hematuri).
De aanwezigheid van bloed in de urine wordt altijd nader onderzocht om de oorzaak daarvan vast te stellen. Ook kan de urine worden onderzocht op de aanwezigheid van abnormale slijmvliescellen die kunnen duiden op blaaspoliepen of tumoren.
Het bloedonderzoek geeft o.a. aanwijzingen over de nierfunctie. Een verhoogde waarde in het bloed voor een bepaald eiwit (Prostaat Specifiek Antigeen) kan een aanwijzing zijn voor prostaatkanker. Voor cytologisch laboratoriumonderzoek worden lichaamscellen verzameld, bijvoorbeeld door een uitstrijkje van cellen uit de baarmoederhals of door het wegnemen van stukjes weefsel (biopsie).
